آیا پدر و مادر بین فرزندان فرق می‌گذارند؟

پدر و مادر من هم بین من و داداش دوقلوم فرق میزان
من شبیه مامانم هستم و همه ی فامیل هایمان میگویند به مامانم من مو هام بور و سفیده
مامانم هم از این موضوع خیلی خوشحال ولی اصلاً این خوشحالی رو نشون نمیده
همیشه پدرو مادرم داداشم رو توی سر من میکوبند و میگن تو باید مثل داداشت باشی
من همیشه سعی میکنم کمک به پدر و مادرم بکنم
اون موقعی که مامانم عمل جراحی کرد بابام که می‌رفت سر کار داداشم هم می‌رفت کوچه بازی و با دوستاش میگشت
من و مامانم تنها توی خونه بودیم و من کل کار های خونه رو میکردم واصلا هم نمی زاشتم مامانم از جاش بلند بشه
همش هم به بابام احترام میزارم و هرکاری که می‌گفت انجام میدم
ولی بابام خیلی سعی می‌کنه از من فاصله بگیره
هرجایی که می‌ره داداشم رو با خودش می‌بره همیشه از هر کاری که میکنم عیب میگیره
مامانم میگه تو خیلی تنبلی و هیچ کاری تویه خونه نمیکنی ولی من خیلی سعی میکنم کمک به مامانم بکنم
هیچ وقت هم منتی از این کمک ها نزاشتم چون معتقدم این وظیفه هر فرزندیه
ولی واقعا ناراحت میشم وقتی میبینم پدر مادرم بین من و داداشم فرق میزان
والدینم اصلا به علاقه های من توجهی نمی‌کنند و در تلاش این هستند که علاقه و کارهای من میل سلقه شون باشه
ولی داداشم رو آزاد میزارند و در هر کاری تشویقش میکنن
یادمه که علاقه شدیدی به زبان روسی داشتم ولی پدرو مادرم چند روز بهم گفتن که روسی نخون آخر عاقبت خوبی ندارد
ولی داداشم توی هر کلاسی که دوست داشت ثبت نامش کردند
وقتی نوبت انتخاب رشته شد من رشته انسانی رو برداشتم و بهترین مدرسه شهرمون قبول شدم که از بین دویست نفر داوطلب نفر بیستم شدم و فقط اون مدرسه هفتاد نفر می‌گرفت
ولی داداشم رشته تجربی برداشت و مامان بابام اون رو مدرسه خصوصی گذاشتنش
هرروز بابام و مامانم به داداشم میگن تو دکتر میشی تو خیلی با هوشی ولی به من میگن اگه معلم بشی خیلی خوبه
هیچ وقت بخواطره این موفقیت من را تشویق نکردند
بار ها فکر کردم مشکل از منه ولی هرچی فکر کردم نتونستم بدونم مشکلم کجاست
پدرو مادرم اون قدر بین ما فرق گذاشتن که حتی دوستانمان هم به من گفتن پدرو مادرت تو رو دوست ندارن
خیلی به نقاشی علاقه داشتم ولی به دلیل اینکه کسی از من حمایتی نمی‌کرد مجبور شدم خودم با پول توی جیبی هام تنها برم و کلاس نقاشی ثبت نام کنم
یادمه همون ماهی که میخواستم کلاس ثبت نام کنم به مامان و بابام گفتم و اون ها گفتن نه ما تو را ثبت نام نمی‌کنیم چون وضع مالی مون فعلا خوب نیست ولی همون ماه برای داداشم یه هارد کامپیوتر خریدند
هارد کامپیوتر داداشم پول یه سال کلاس نقاشی من بود
چند بار سعی کردم به خانوادم بگم که چرا اینطوریه
ولی اون ها گفتند تو چرت و پرت میگی و سادیسم داری
چقدر سر این موضوع غصه خوردم و گریه کردم
چند بار آرزو کردم بمیرم تا خانواده ام قدر من رو بدونند

سلام
منم اصلا قبول ندارم که رفتار والدین بازخورد رفتار بچه‌هاست، من یه دختر ۳۵ ساله‌ام، یه برادربزرگتر دارم، همیشه توجه‌ها به اون بوده با ابنکه نه درس میخوند نه کاری برای خانواده میکرد تا جایی که یادمه فقط دردسر بود، دانشگاه را زورکی تموم کرد، مامانم به بابام گفت سربازیشو بخره، خرید. گفت واسه کسب و کار بهش پول بده، داد ولی اون همه پول و به باد داد، حتی یه آشغال نمیبرد‌ دم در بزاره اما همیشه از منی که همه جور سرویسی میدادم که دوستم داشته باشن. عزیزتر بود، حتی لحن صحبت کردن مامانم با داداشم با من فرق داره با اون با عزیزم و جان حرف میزنه با من نه، یادمه ۱۰ سالم بود امتحان ریاضی داشتم داداشم و بابام داشتن باهام تمرین میکردن منم اصن از ریاضی خوشم نمیومد نمیفهمیدم بابام میزد توی سرم میگفت خنگی مگه نمیفهمی بیشعور😢منم گریه میکردم میگفت امشب حق نداری بخوابی تا یاد نگرفتی، یهو دست راستم شروع کرد به پریدن به طور ناخوداگاه، بابام میگفت این اداها چیه در میاری محکم دستمو میگرفت که بنویسم. بعد از اون دو سال بعد سر امتحان ریاضی تشنج کردم سال ۷۹ بود که گفتن صرع داری و همش به خاطر استرسه همیشه نوار مغز و ام ار ای م مثه یه ادم سالم نرمال بود تا اینکه بعد از ۲۰ سال دارو خوردن رفتم پیش یه دکتر و این قضیه پرش دستمو گفتم، اون هم گفت اون تشنج بوده😔تا الان که ۳۵ سالمه دارو میخورم و رفتار تبعیض امیز خانواده‌ام باعث شد زندگیم به فنا بره، هر کسی هم که میفهمه تشنج میکنم از ازدواج با من منصرف میشه، هر وقت به مامانم اینا میگم چرا فرق میزارید میگه پدرومادر همه بچه‌هاشونو به یک اندازه دوست دارن، همش دروغه محضه. اونا همیشه بهم عذاب وجدان دادن که نباید دل پدر و مادر و شکوند وگرنه خدا سر ادم میاره من سوالم از خدا اینه، اگه پدرومادری چنین کاری با بچه هاشون که مثلا هدیه خدا هستند چیکار میکنه؟؟؟؟؟؟؟گاهی از برادرم بدم میاد با اینکه ازدواج هم کرده هر روز صبح خونه ما میاد و مامانم انگار هر وقتم نمیاد مدام در روز زنگ میزنه، همیشه برای اون خرج میکردن اما به من که میرسید پول نداشتن منم همیشه از جیب بابام دزدکی پول برمیداشتم. هر چند که بعدش میفهمیدن، بعضی وقتا دوست داشتم وقتی انکار میکنن که فرق میزارن سرمو بکوبم به دیوار اما همیشه تیکه میندازم بهشون، من ی ادمی پر از حسرت دوست داشتنم توی همه رابطه‌هام دنبال کسی بودم که بهم محبت کنه همیشه هم رابطه هام بهم میخورد، به مامانم ی روز گفتم شما فقط برای بیماریم نگرانید نه برای من، همیشه خرج بیماریم کردین تا خرج حال خوبم، هیچ وقت دلیل این همه تبعیض را نفهمیدم فقط میدونم که گاهی اصلا دلم نمیخواد ببینمشون دلم میخواد از پیششون برم، همیشه داداشم زیرابمو پیششون میزد که خودشو عزیزتر کنه، ازشون بدم میاد حتی از عروسمون، چون داداشمو دوست ندارم، اونم مثه خودش موزیه، اما مامانم اونم میپرسته،هییییی چی بگم که دردم زیاده، میگن، پر درد پرگوئه، راست میگن….از همه اینا بگذریم من خودم روانشناسم و بارها توی کارم از این‌چیزا دیدم خودمم قربانی چنین چیزی بودم.
اگه پدر یا‌مادری اینجا هست که اینارو میخونه بهش میخوام بگم: تو رو به خدایی که میپرستید بین بچه‌هاتون تبعیض قائل نشید اونا یه روزی بزرگ میشن سکوتشونو میشکنن، سرتون تلافی میکنن یا حتی ممکنه دست به خودکشی بزنن، اونا اعتماد به نفسشونو از دست میدن و نه تنها از خودشون بدشون میاد از شما و خواهر یا برادرشونم متنفر میشن، نکنید نکنید لطفااااااااا، بچه هم به گردن والدینش حق داره، دنیا خیلی گرده…. در آخر اینکه، روانشناس و همکار محترمی که میگی رفتار والدین به بازخورد رفتار بچه بستگی داره دلم میخواد بدونم از کدوم دانشگاه مدرک روانشناسی گرفتی و کدوم کتابارو خوندی که چنین حرف بی اساسی را زدی در این مورد؟؟؟؟؟؟؟

من یه خواهر دارم که همیشه مادرم اون رو بیشتر دوست داره بیشتر بهش اهمیت میده همیشه دفاع اونو میکنه تو هر مسئله ای همه تقصیر هارو میندازه گردن من همیشه پشت اونه واقعا نمیدونم باید چیکار کنم بعضی موقها این فکر به سرم میزنه که زود باید ازدواج کنم برم بعضی موقها فکر میکنم اضافیم باید چیکار کنم اخه 😔😔😔😔😔😔😔😔😔😔😔😔😔😔😔😔😔😔😔😔😔😔