آیا پدر و مادر بین فرزندان فرق می‌گذارند؟

سلام من اشکان هستم ۳۴ ساله.من هم مثل شما تو رنج عذابم برادرم از من ۴ سال کوچکتره واصلا پدر مادرم دوست نداره همش با انواع دعوا میکنهم فحش میده به برعکس من ولی تا این سن رسیده همش کمکش میکنند خیلی تا الان تا حالا کار نکرده همش تفریح پول تو جیبی خارج از کشور پول ازدواجشما همه جیز بهش میکنم ولی من از بچگی کار کردم پول ازدواجم خودم دارم برام هیچ کاری نکردن برای این عروسی گرفتن خونه گرفتن ولی من که دوسشون داشتم هیچی بخدا اول ازدواجم الان ۳سال دارم قست میدم هنوز با همسرم یه عکس دو نفره نداریم خدا این جه رسمی

اون داداشمو بیشتر دوست داره😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭قشنگ از کاراش ضایع هست بهش هم میگم چرا هیچی نمیگه

مامان منم عاشق برادرمه از وقتی عقل اومد توو کلم و دور و برم و دیدم فقط توجه بیش از حد مامانم به برادرم و دیدم. این در صورتی بود که من برای جلب توجه درس میخوندم و واقعا خوب بودم از ۶ سالگی خونه رو تمیز میکردم، ظرف میشستم. فقط واسه این که من و مثه اون دوست داشته باشه. اول راهنمایی که بودم وقتی من و برادرم تنها بودیم اومد توو اتاقم بهم گفت میخوام ک* ببینم. من ازون موقع به بعد از خودم متنفر شدم اصن نمیدونستم باید چیکار کنم. نمیتونم حسم و بگم. وقتی به مامانم گفتم حدس بزنید چی گفت؟! گفت هر وقت تنها شدین رفتی حموم در و قفل کن. همین و تمام! من واقعا اون موقع حس میکردم بی ارزش ترین موجود روو زمینم. بماند که گندی نمونده که برادرم نزده باشه. روزی نبود توو خونه ما که توو این ۲۱ سال به خاطرش دعوا نباشه. امروز دیگه صبرم تموم شد. رفتم به مامانم گفتم کاش حداقل یه بار بغلم میکردی میگفتی ببخشید. الان رفته توو اتاقش فقط داره نفرینم میکنه. میگه میکشمت. ایشالا زودتر بمیری. انقد حسودی کن تا مثه عمت سکته کنی بدبخت. ولی من الان واقعا آرامش دارم. از این که همیشه درست زندگی کردم. مهم نیس که کسی ندید. اگه خدایی باشه آخرش معلوم میشه حق با کیه. دارم فقط روو خودم کار میکنم که بیشتر از این که توو زندگیم از بی‌توجهی ضربه خوردم دیگه بیشتر ازین عقده ای نشم. برای همه ی اونایی که این تجربه ها رو داشتن و ‌ضربه ای که به روحشون خورده باید بگم که ما خیلی بارزشیم. هیچ وقت به فکر خودکشی نیوفتین. گریه کنین تا آروم شین. من دارم نهایت سعیمو میکنم تا جداشم. آدمای زندگی ما خلاصه نمیشن به یه پدر یا مادر احمق. بت نسازیم. دم‌پدر مادرهایی که فرق نمیذارن گرم.

من تو. خانواده ی ترک بزرگ شدم هم از سمت مادری وهم پدری ترک هستیم …
نمیدونم میدونید یانه ولی اکثر ترک ها پسر دوست هستن.
من و داداشم نه تنها باهم مشکل‌داریم و زبون همو نمیفهمیم حتی بابامم پشتش در میاد حتی اگه حق باهاش نباشه وبرادرم وقتی با مادرم بحث میکنه بازم بابام پشت داداشم درمیاد تمیودنم انگار ازش میترسه …
اما خیلی دلم میشکنه‌ و اذیت میشم خیلییی…
این نکات رو هم بگم که داداشم بزرگتره بددهنه و خیلی بی منطق و پرخاشگر کلا حرف حساب بلد نیست بزنه‌ و از لحاظ درسی هم از اول ضعیف بود الان ۲۵ سالشه و من ۲۳ من دخترم به هر حال روحیات حساسی دارم از بچگی تبعیض رو حس میکردم نه تنها تو خونه حتی تو فامیلم من حتی از دوستم ضربه میخورم. گاهی دلم به حال خودم میسوزه خودم میدونم که از همه لحاظ خوبم کم ندارم اما حق من مدام در حال ضایع شدنه اینو ب کسایی میگم ک فک میکنن همه ی باباها دختر دوستن نه‌ من فقط از ججنبه ی مالیش تامین میشم و بس و اینکه ته تغاری عزیزه نه اینجوری نیس حداقل در قبال من .. هنوز نمیدونم چرا باید اینجوری باشه 🙁

همیشه اخرین بچه عزیز تره اما پدر و مادر انکارش میکنن و همه تقصیرارو گردن ما بزرگترا میندازن حتی اگه مقصر نباشیم یا موقع درخواست ازشون برای خرید چیزی با دعواشون مواجه میشیم اما برای کوچیکتر چون کوووچیک تره بیشتر خرج میکنن همیشه کارای اون درسته و کارای ما غلطه بعضی وقتا حس میکنم از یتبم خونه اومدم!!!!بیشتر مادرها تبعیض قائل میشن

سلام.
ما دوتا خواهز و یه برادریم . مادر پدرم همیشه بین ما فرق میزارن. بابام هر کاری میخواد بکنه میگه این یه پسرو دارم باید هرچی میخواد در اختیارش باشه. مردم میگن نتونست از پس یه پسرش بر بیاد.
هرچی میشه میگه پسرم یدونست. هر کاری میکنیم میگه برای مهدی هم بزارید. براش فلان کنید. چون بچه اول هم هست هرکاری بخواد براش انجام میدن.
بیرون رفتن و حتی مسافرت رفتن ما بستگی به نظر اون داره. اگه اون دوست داشته باشه میریم اگرم که نه نمیریم.
یه بارم نشده توی کاری نظری از ما بخوان.
از طرف پول و ماشینم که تامینه.
واقعا خسته شدم. هر روز از خانوادم دورتر میشم. هر روز فرق گذاشتناشون بیشتر میشه.
دیگه نمیکشم. باید چی کار کنم؟

پدر و مادر من هم بین من و داداش دوقلوم فرق میزان
من شبیه مامانم هستم و همه ی فامیل هایمان میگویند به مامانم من مو هام بور و سفیده
مامانم هم از این موضوع خیلی خوشحال ولی اصلاً این خوشحالی رو نشون نمیده
همیشه پدرو مادرم داداشم رو توی سر من میکوبند و میگن تو باید مثل داداشت باشی
من همیشه سعی میکنم کمک به پدر و مادرم بکنم
اون موقعی که مامانم عمل جراحی کرد بابام که می‌رفت سر کار داداشم هم می‌رفت کوچه بازی و با دوستاش میگشت
من و مامانم تنها توی خونه بودیم و من کل کار های خونه رو میکردم واصلا هم نمی زاشتم مامانم از جاش بلند بشه
همش هم به بابام احترام میزارم و هرکاری که می‌گفت انجام میدم
ولی بابام خیلی سعی می‌کنه از من فاصله بگیره
هرجایی که می‌ره داداشم رو با خودش می‌بره همیشه از هر کاری که میکنم عیب میگیره
مامانم میگه تو خیلی تنبلی و هیچ کاری تویه خونه نمیکنی ولی من خیلی سعی میکنم کمک به مامانم بکنم
هیچ وقت هم منتی از این کمک ها نزاشتم چون معتقدم این وظیفه هر فرزندیه
ولی واقعا ناراحت میشم وقتی میبینم پدر مادرم بین من و داداشم فرق میزان
والدینم اصلا به علاقه های من توجهی نمی‌کنند و در تلاش این هستند که علاقه و کارهای من میل سلقه شون باشه
ولی داداشم رو آزاد میزارند و در هر کاری تشویقش میکنن
یادمه که علاقه شدیدی به زبان روسی داشتم ولی پدرو مادرم چند روز بهم گفتن که روسی نخون آخر عاقبت خوبی ندارد
ولی داداشم توی هر کلاسی که دوست داشت ثبت نامش کردند
وقتی نوبت انتخاب رشته شد من رشته انسانی رو برداشتم و بهترین مدرسه شهرمون قبول شدم که از بین دویست نفر داوطلب نفر بیستم شدم و فقط اون مدرسه هفتاد نفر می‌گرفت
ولی داداشم رشته تجربی برداشت و مامان بابام اون رو مدرسه خصوصی گذاشتنش
هرروز بابام و مامانم به داداشم میگن تو دکتر میشی تو خیلی با هوشی ولی به من میگن اگه معلم بشی خیلی خوبه
هیچ وقت بخواطره این موفقیت من را تشویق نکردند
بار ها فکر کردم مشکل از منه ولی هرچی فکر کردم نتونستم بدونم مشکلم کجاست
پدرو مادرم اون قدر بین ما فرق گذاشتن که حتی دوستانمان هم به من گفتن پدرو مادرت تو رو دوست ندارن
خیلی به نقاشی علاقه داشتم ولی به دلیل اینکه کسی از من حمایتی نمی‌کرد مجبور شدم خودم با پول توی جیبی هام تنها برم و کلاس نقاشی ثبت نام کنم
یادمه همون ماهی که میخواستم کلاس ثبت نام کنم به مامان و بابام گفتم و اون ها گفتن نه ما تو را ثبت نام نمی‌کنیم چون وضع مالی مون فعلا خوب نیست ولی همون ماه برای داداشم یه هارد کامپیوتر خریدند
هارد کامپیوتر داداشم پول یه سال کلاس نقاشی من بود
چند بار سعی کردم به خانوادم بگم که چرا اینطوریه
ولی اون ها گفتند تو چرت و پرت میگی و سادیسم داری
چقدر سر این موضوع غصه خوردم و گریه کردم
چند بار آرزو کردم بمیرم تا خانواده ام قدر من رو بدونند