نقد روان‌شناسی فیلم جزیره شاتر Shutter Island

189 دیدگاه

1. به نظر من فقط یک نتیجه گیری داره این فیلم و اون هم اینکه تدی سالم بود.اون رو از قبل و با برنامه ریزی قبلی و با پیشینه ای که ازش داشتن کشوندن به جزیره چون انسان های عادی رو که نمیتونستند بیارند و حتما باید سابقه داشته باشه .اومدن تد ی مستلزم فرار کسی بوده و زمان فرار اون دکتری که توی غار بود بهترین زمان برای اومدن تدی بوده.همزمان با اون همکاری فرستادن که از توی کشتی همه چیز رو فراهم کنه که سیگارش رو بدوزده و سیگاره خودش رو بهش بده تا توهمات تدی شروع بشه چون حتی تدی از توی کشتی توهم زنش باهاش بود و حالش بد بود.اینکه همکار نتونست اسلحه رو سریع در بیاره یکی دیگه دلایلیه که اون توهم نداشته.اونها داشتند با تعریف داستان اون سه بچه و دادن قرص ها و دارو ها این تخیل رو وارد ذهنش میکردند فقط چون از یه جایی به بعد داستان اون بچه ها اومدن توی خیالاتش.اون همونطور که خودش گفته بود زنش توی اتش سوزی مرده بود.شخصی به اسم لیدیس اونجا بود همونطور که اون دیوانه ی بند c گفت.چون اگه قرار بود تدی همون لیدیس بوده باشه اون دیوانه که میخواست خفش کنه اونو به عنوان لیدیس میشناخت.جورج هم یکی دییگه از دلایلیه که تدی دیوانه نبود چون هم بهش گفت تو از اول هم دنبال لیدیس بودی و هم نشونه ی اینکه با یه همکار جدید اومده که اون هم دروغه چون جورج تمامه این راه رو رفته بود و از همه چیز خبر داشت.دلیل بعدی هم راشل واقعی یا همون دکتر توی غار بود و بهش گفت اینجا به هر حرکته عادیت میگن دیوونگی و سعی نکن باهاشون مخالفت کنی و فقط چیزی که میگن رو تایید کن که این هم دقیقا همون کاریه که تدی اخر داستان کرد همه ی حرفای اون رییس تیمارستان رو قبول کرد.توی اون برجک هم بهترین زمان بود برای تزریق توهمات به تدی چون مغزش اماده شده بود و دقیقا همون بود که توهم اینکه خانواده اش رو کشته شکل گرفت.و در اخر هم که به جک گفت باید بره و نمیخواد مثل هیولا زندگی کنه که این هم ربط به همون جنگی داره که رفته و از لحاظ ذهنی تموم مدت بعد از جنگ هم خاطرات بدش همیشه براش تداعی میشده .اگر به دیالوگ اخر جک توجه کنید اون رو با اسم تدی صدا کرد و این یعنی تدی لیدیس نبوده.تدی که میدونست دیگه نمیتونه از جزیره جون سالم به در ببره خودشو تسلیم کرد اما با جمله ی اخرش به جک فهموند که هیچ کدوم این داستان هارو باور نکرده.

2. اینایی ک میگن تد سالم بوده در مورد اون قسمتی ک رفت تو فانوس دریایی ک دکترش در مورد کابوسای زنش گفت چی دارید بگید چون تد هیچوقت از کابوساش برا کسی نگفته بود ولی دکترش همرو میدونست چون مریضش بوده

3. الان دی کاپریو از اول مریض بود یا اینکه دیوونش کردن؟؟؟اخر فیلم کجا بردنش؟؟

   • خب خب !! میخام خیلی ساده و سر بسته نقد خودمو بگم!
     میشه ب چند دید بهش نگا کرد ، ولی از اونجا ک همه ی نظراتو خوندم ! حتی نظرات سایت IMBD هم در رابطه با این فیلم خوندم !! داستان این بوده ک تدی واقعا ی مارشال بوده و میخواسته بیاد ب این جزیره و سرو ته داستانو متوجه بشه !! ولی از قبلش هم در جنگ بوده !! این سریال جنبه سیاسی داشته !! از جنگم بگذریم مشکلات روانی خودشم در گذشته داشته !! و در اثر مصرف سیگار آلوده و دارو اینا باهم قاطی میشن !! ک تدی دیگه واقعا کنترل خودشو از دست میده ؛ حالا اینا ب کنار ! گفتم جنبه سیاسی داشته اینا از ی جا ک فهمیدن تدی در جنگ بوده افسر واردن رو خبر میکنن ک بیاد برای شناسایی تد ! ک میاد و تد میگه این کیه؟! شبیه نظامیای اسکله ؛ ک کلا از اونجا داستان براشون عوض میشه و میخان تدو دیوانه کنن ک مبادا از اون جنگ چیزی رو لو بده ، و در سکانس آخرم دیدیم ک دکتر کاولی ی چیزایی رو در گوش افسر واردن گفت ، ک ب این معنی بود کارش تمومه و خیالت راحت ! در مورد چاکم ک میدونیم از خودشون بود ، از چندتا سوتی هم ک داد تدی شک کرد ، یکی همونجا ک نمیتونست تفنگو در بیاره ، یکیم تو اون کلبه چوبی ک تقریبا داشت جریانو لو میداد ، و آخرش بالا تپه ؛ و اینم بگم ک تدی زن خودشو کشته بود و دکتر کاولی هم سعی می‌کرد از زبونش بکشه و بیماریشو انگ بزنه ب همین جریان شخصیش در گذشته ، ن جنگ !! ولی تدی هنوز توی رویای خودش گم بود !! =) تو سکانس آخرم دیگه همچیو ب ی ورش گرفتو همراه پرستارها رفت ، حالا برای درمان بود یا اعدام ، این دیگه فرقی ب حال منوتو نداره ، چون خودش گفت ترجیح میدم عین ی مرد بمیرم تا … =)))) خلاصه ک با روح روانمون بازی کرد این فیلم لعععنتی

4. دی کاپریو از اول داستان بیمار بود .همون سکانس اول نشون داد که پلیس ها ازش میترسن و تو حالت اماده باش هستن که دی کاپریو حرکتی نزنه.چون میدونستن این ادم دیوونه هست و حالا یه تفنگ هم همراشه.اون همکارش هم از همون اول نشون داد که یک روانشناس هست و در تمام فیلم خیلی وقت ها که دوربین بصورت بسته نشونش میداد مشخص بود این آدم با مدیران زندان داره همکاری میکنه

5. به نظره من خودتون رو بیخود خسته نکنید
   این فقط نبوغ نویسنده کارگردان رو نشون میده که جوری با ذهنتون بازی میکنند که در مقابل هر کنشی که شما به عنوان نکته قبول میکنید یه واکنش برعکس وجود داره
   تنها حقیقت اینه که حقیقتی وجود نداره هر کدوم رو که شما بخواید میتوانید باور کنید

6. به چسب زخمی که روی پیشونی تد هست و قضیه دعوا با یکی از زندانیها دقت کنید کسی که تد معتقد بود اندرو لدیس هستش
   به دستبندهای آویزان تو کشتی در اول فیلم هم دقت کنید شاید برای بستن دست تد بوده چون به گفته دکتر اون خطرناکترین زندانی جزیره بوده

7. هنر و توانمندی کارگردان در بازی با ذهن مخاطب است و پریشانی و سردرگمی و عدم قطعیت در ادراک حقیقت جذابیت این اثر را معنی میبخشد
   نکات ضد و نقیض زیادی هست که شما هیچ کدوم رو باور نکنید یا هر کدوم رو بیشتر میپسندید باور کنید
   ولی به نظر می رسه داستان به درستی روایت شد و ۳۰ دقیقه پا یانی خط پرست داستان است که روشن می‌شود ولی در ابتدا نمی دانستیم آنچه اتفاق می افتد بخشی از درمان است و ما هم داستان رو باور کردیم و این طبیعت انسانه که وقتی چیزی رو باور کرد به راحتی اشتباهشو نمی پذیره و فکر می‌کنم آقای کارگردان به خوبی با آگاهی از این مطلب داستان جذابی رو خلق کرده…
   چرا هیئت مدیره اجازه بازرسی پرونده هارو به یه مارشال ایالتی نده و جلوی تحقیقاتشو بگیره؟
   یا مردی که صورت پرستار پدرش رو شکافته بود با حرکت سریع مداد روی کاغذ عصبی می‌شد و دی کاپریو این رو میدونست که به نظرم یعنی از قبل با او و خصوصیاتش آشنا بود و زمانی که طرف جواب درست نداد با این کار تنبیهش کرد و
   …..
   به هر حال خیلی جذاب بود و من ازش خیلی لذت بردم و از نقد شما هم همینطور
   ممنونم

8. خيلي جالب هست كه اكثر دوستان به صحنه هاي مربوط به جنايات جنگ كه در ذهن بيمار تدي ميگذره دقت نمي كنند- گرچه از اين فيلم ميتوان چندين برداشت كرد ، و اين هنر اين نوع فيلمهاست كه براي هر مخاطبي يك داستان مجزا رو بيان ميكنه،ولي تدي در اين فيلم يك بيمار رواني است، كه تحت درمان قرار ميگيرد . تدي بعد از جنگ و وقتي همسرش رو ميكشه دچار توهم ميشه- و گاهي وقتها كه از توهم خارج ميشه هم باز دوست نداره وارد دنياي واقعي خودش بشه . و جنايت هاي جنگ و همسر و فرزندانش و عذاب روحي مربوط به اونها رو بپذيره و دوست داره در توهم بماند.

9. در واقع تدي در دنياي واقعي خودش يك هيولا ست ( به خاطر جنابت هاي جنگ و كشتن همسرش) جزيره هم نماد همين عذابهاست.
   و تدي كه با تلاش دكترش گاهي از توهم خارج ميشه باز هم دوست نداره كه وارد دنياي واقعي خودش بشه- و دوست داره در همون توهم خود بمونه كه مانند يك مرد باشه و نه يك جنايت كار ودوست ندارد وارد دنياي واقعي شود. سكانس پايان فيلم هم همين موضوع رو بيان ميكنه.
   تدي اگر از جزيره خارج ميشد، در واقع ازاد ميشد ولي ميبايست مانند يك هيولا با خاطره عذاب اور جنايت هاش زندگي كنه –
   البته اين نوع فيلمها براي هر نوع دهني در واقع داستاني مجزا دارند، و ميتوان تئوري اينكه تدي از ابتدا بيمار نبوده رو هم پذيرفت و با اون نگاه فيلم رو به خوبي بپذيري.

10. سلام . به نظرم اینجور درسته

    جزیره شاتر دارای دو بخشه یک بخش علمی و یک بخش نظامی . ساختمان A , B واقعا تیمارستان هستند و مشکلی ندارند ولی بخش c یک بخش نظامیه و در اون آزمایشات غیر انسانی انجام میشه
    دکتر جان کاولی مدیر بخش A , B هست و کارش درمانه بیماران روانیه و نمی خواد که اون ها به بخش C برده بشن ولی دکتر ژرمی نیرینگ مدیر بخش C هست و هر کی که درمان نشه رو با خودش به بخش C میبره و آزمایشات غیرانسانی انجام میده .
    تدی دنیلز (لئوناردو دی‌کاپریو) واقعا یک مارشاله و می خواد که اسرار قسمت C رو به همه بفهمونه ولی نظامی ها متوجه میشن و می خوان دیوونه اش کنن .
    دکتر جان کاولی نمی خواد که تدی رو به بخش C ببرن برای همین از بخش نظامی می خواد که بهش اجازه بدن که روی تدی کار کنه و توی بخش خودش نگهش داره .
    تدی در برابر تمام کارهای اون ها مقاومت میکنه .
    د رآخر فیلم هم وقتی تدی میگه که” کدومش بدتره ، مثل یک هیولا زندگی کردن یا مثل یک مرد مردن ” یعنی اینکه می دونم می خوایین به من کمک کنین که نظامی ها منو نکشن ولی ترجیح می دم که مثل یک مرد بمیرم تا اینکه منو یک دیوونه نشون بدین