چگونه دیگران را ببخشیم؟

برای همه‌ی ما پیش آمده که پس از یک کشمکش با دوست یا یکی از عزیزانمان قهر کرده باشیم. گاهی ما مقصر هستیم که تلاش می‌کنیم معذرت بخواهیم و گاهی نیاز است که دیگران را ببخشیم. معذرت خواستن و بخشیدن واکنش‌هایی روانی – اجتماعی هستند که به منظور حفظ و بهبود روابط با دیگران از ما سر می‌زند. پس معذرت خواهی و بخشش، ۲ روی یک سکه هستند. پیش‌تر درباره‌ی این‌که چگونه معذرت‌خواهی کنیم گفتیم. در این نوشته درباره‌ی بخشیدن خواهم گفت.

بخشش چیست؟

بخشش یکی از واکنش‌های روانی آگاهانه و مثبت انسان است که به منظور بهبود رابطه یا حفظ آن پس از یک بحران در روابط میان‌فردی انجام می‌شود. به زبان ساده‌تر بخشیدن کاری است که برای پایان دادن به قهر و معمولا در همراهی با معذرت‌خواهی از سوی طرف مقابل انجام می‌‌دهیم. برای این واژه‌ی معمولا به کار برده شد چون گاهی شرایطی پیش می‌آید که ما بدون این‌که دیگران از ما پوزش بخواهند رفتار آن‌ها را می‌بخشیم.

اگر کشمکش، قهر و جدایی را زهر بدانیم؛ بخشیدن همانند نوشدارو است. در هنگام قهر ما دچار احساسات و پنداره‌های منفی و آزاردهنده می‌شویم که گاهی دور شدن از این پنداره‌ها و احساسات ناممکن است. بخشیدن به ما کمک می‌کند تا به این احساسات و پنداره‌های منفی پایان دهیم و احساسات و پنداره‌های مثبت را جایگزین کنیم. به کمک بخشیدن ما می‌توانیم سلامت روان خود را حفظ و پایدار کنیم.

چگونه دیگران را ببخشیم؟ مراحل بخشیدن دیگران

۱- آگاهی و درک درست از موقعیت

برای این‌که بتوانیم دیگران را ببخشیم باید درک درستی از موقعیتی که در آن هستیم داشته باشیم. ما از چه رفتارهایی رنجیده‌ایم؟ چه چیزی منبع اصلی ناراحتی ما بوده است؟ آیا میزان ناراحتی ما با رفتار اشتباهی که از سوی طرف مقابل انجام شده است تناسب دارد یا نه؟ در این مرحله باید منطقی باشیم و به دور از کینه و نفرت به درک و آگاهی درستی از شرایط دست پیدا کنیم. ممکن است در این مرحله از اشتباهاتی که خودمان نیز انجام داده‌ایم آگاه شویم. این مرحله مهم‌ترین گام در راستای بخشیدن دیگران است.

۲- پذیرش

هر آدمی ممکن است رفتارهای نادرستی را به انجام برساند که برای دیگران آزاردهنده باشد. هر کدام از ما ممکن است بارها دیگران را رنجانده باشیم. اشتباهاتی که خودمان در برابر فرد مقابل انجام داده‌ایم را به یاد بیاوریم. آیا او نیز در گذشته اشتباهات ما را نبخشیده است؟ در این مرحله پیشنهاد می‌شود که بر روی ویژگی‌‌های مثبت و خاطرات خوبی که با فرد داشته‌ایم تمرکز کنیم. خودمان را جای او بگذاریم و بپذیریم که هر آدمی ممکن است در چنین شرایطی دچار رفتار اشتباه شود.

۳- خودداری از لجبازی

در هنگام بخشیدن نباید لجبازی کرد. برخی از مردم بخشیدن را اهرمی برای فشار بر طرف مقابل یا راهکاری برای سو استفاده از موقعیت می‌دانند. انجام چنین کارهایی نه تنها به بهبود رابطه می‌انجامد بلکه شرایط را بحرانی و پیچیده‌تر می‌کند. بخششی که در چنین شرایطی انجام شود یک بخشش واقعی نیست و تنها یک بخشش زبانی است.

۴- گذشت

برای بخشیدن دیگران نیاز است که گذشت داشته باشیم. گذشت یعنی رابطه‌ی ما با کسی که با او قهر هستیم از رفتار اشتباهی که از او سر زده است مهم‌تر باشد. برای بخشش باید از اشتباهات دیگران چشم‌پوشی کنیم. کسانی که پس از آشتی باز هم رفتارهای نادرست طرف مقابل را به رخ او می‌کشند و اشتباهات را به او یادآوری می‌کنند افراد بخشنده‌ای نیستند. این افراد تنها به یک بخشیدن زبانی پرداخته‌اند و رابطه پس از این نوع آشتی کردن باز هم بحرانی و در خطر خواهد بود.

به یاد بسپاریم پوزش خواستن، شجاعت و بخشیدن، قلبی بزرگ می‌خواهد.