پیش روانشناس بروم یا روانپزشک؟
اول پیش روانشناس بروم یا روانپزشک؟ برای حل چالشهای زندگی یا اختلالات روانی پیش روانشناس بروم یا روانپزشک؟ این پرسشها بارها و بارها از من پرسیده شده است اگر جستوجویی در اینترنت کنید خواهید دید مردم سراسر جهان به درستی نمیدانند که به روانشناس نیاز دارند یا روانپزشک؟ سایتهای اینترنتی هم با رویکردی که نویسنده دارد پاسخی به این پرسشها میدهند که گاه سوگیری دارد. در این نوشته، راهنمای گامبهگام برای تصمیمگیری در این مورد را ارائه خواهم کرد. شما با تفاوتهای اساسی بین روانشناس و روانپزشک آشنا خواهید شد، میآموزید که چه زمانی نخست باید به روانشناس مراجعه کنید و چگونه روانشناس میتواند در صورت لزوم شما را به یک روانپزشک معرفی کند.
روانشناسی و روانپزشکی دو شاخهی علمی جدای از هم هستند و کار آنها میتواند مکمل یکدیگر باشد. اما سالهای سال است که کشمکشی احمقانه در برخی از کشورهای جهان میان این دو گروه پدید آمده که هر گروه خود را برتر از دیگری میپندارد. دلیل پدید آمدن این کشمکش این است که در برخی از کشورهای جهان مانند ایران مرزهای کار این رشتهها به درستی تعریف نشده و سود مالی اهمیتی بیش از درمان پیدا کرده است. برای درک بهتر موضوع نخست باید ببینیم روانشناس و روانپزشک چه تفاوتی با هم دارند.
تفاوت بین روانشناس و روانپزشک چیست؟
تفاوت بین روانشناس و روانپزشک چیست؟ برای تصمیمگیری بین روانشناس و روانپزشک، بررسی تفاوتها بر اساس تحصیلات، آموزش و سبک کلی کاری آنها اهمیت بسیاری دارد. هر دو حرفهای در حوزه سلامت روان هستند، اما شیوههای کاری متفاوتی دارند.
تحصیلات و آموزش
تحصیلات روانشناس
روانشناسان متخصصانی در رفتار انسانی و سلامت عاطفی هستند. بیشتر روانشناسان مدرک دکتری (Ph.D. یا Psy.D.) در روانشناسی کسب میکنند، اما برخی ترجیح میدهند مدرک کارشناسی ارشد روانشناسی را دریافت کنند. این آموزش شامل سالها مطالعه در زمینههای شناختی، رفتاری و سلامت عاطفی، عصبشناسی و همچنین دورههای کارآموزی و تمرین تحت نظارت است. روانشناسان به مدرسه پزشکی نمیروند و مجوزی برای تجویز دارو ندارند. روانشناسان در زمینهٔ تشخیص و درمان اختلالات روانی مهارت دارند.
تحصیلات روانپزشک
روانپزشکان نیز به روشهای متفاوتی پزشک (MD) هستند که در تشخیص و درمان اختلالات روانی تخصص دارند. آنها ابتدا آموزش پزشکی میبینند و سپس دورهٔ رزیدنتی را در دیگر حوزههای پزشکی گذرانده و در نهایت آموزش تخصصی در روانپزشکی دریافت میکنند. دلیل این امر این است که به آنها امکان میدهد تا داروهای مورد نیاز برای درمان شرایط روانی پیچیده را تجویز و مدیریت کنند. با داشتن پیشینهٔ پزشکی، وظیفه آنها این است که هم به جنبههای روانشناختی و هم به جنبههای زیستی سلامت روان بپردازند.
نقشها و مسئولیتها
وظایف یک روانشناس چیست؟
روانشناسان، بر ارائه درمان و مداخلات رفتاری برای مشکلات سلامت روان تمرکز دارند. درمانگران، از روشهای درمانی مبتنی بر شواهد، از جمله درمان شناختی رفتاری (CBT)، درمان دیالکتیکی رفتاری (DBT) و گفتار درمانی استفاده میکنند تا به مراجعانی که در مقابله با استرس، اضطراب، افسردگی و دیگر چالشهای عاطفی دچار مشکل هستند، کمک کنند. در طول زمان، با مراجعان کار میکنند تا به آنها کمک کنند راهبردهای مقابلهای را توسعه دهند و دلایل رفتارها و احساسات خود را درک نمایند.
وظایف روانپزشک چیست؟
روانپزشکان نیز میتوانند درمان ارائه دهند، اما این نقش اصلی آنها نیست — آنها توانایی تشخیص اختلالات روانی و، در صورت لزوم، تجویز دارو را دارند. به ویژه در درمان شرایطی مانند اسکیزوفرنی، اختلال دوقطبی و افسردگی بسیار شدید نقش مهمی ایفا میکنند و میتوانند بخشی از برنامه درمانی باشند. بیماران به طور نزدیک با روانپزشکان همکاری میکنند تا واکنش خود به دارو را نظارت کنند و در صورت نیاز، تنظیمات لازم را انجام دهند تا بهترین نتیجه ممکن حاصل شود.
رویکرد به درمان سلامت روان
روانشناسان و روانپزشکان اغلب با همکاری یکدیگر مراقبت جامعتری ارائه میدهند. روانشناسان با تأکید بر درمان و حمایت عاطفی کار میکنند، در حالی که روانپزشکان با استفاده از داروها به مفاهیم زیستی سلامت روان میپردازند. برای افرادی که مشکلات پیچیده و شدیدتری در سلامت روان دارند، این رویکرد ترکیبی میتواند به ویژه مؤثر باشد.
چه زمانی باید به روانپزشک مراجعه کنید؟
روانشناسان برای بیشتر مشکلات سلامت روان نقطهٔ شروع عالی هستند، اما گاهی ممکن است نیاز به مشاوره با روانپزشک باشد. از آنجا که روانپزشکان پزشک هستند، میتوانند به صورت قانونی داروهایی تجویز کنند که برای افرادی که مشکل آنها شدیدتر است، اغلب اهمیت زیادی دارد. در اینجا چند مورد آورده شده است که در آن باید به فکر مراجعه به روانپزشک باشید:
نشانههایی که ممکن است نیاز به روانپزشک داشته باشید
شرایط شدید سلامت روان
برای شرایط جدی سلامت روان مانند اسکیزوفرنی، اختلال دوقطبی یا افسردگی شدید، به تخصص پزشکی روانپزشک نیاز خواهید داشت. اما این شرایط اغلب به اندازهای پیچیده هستند که نیازمند ترکیبی از درمان و دارو برای مدیریت آنها هستند. روانپزشک میتواند این کار را انجام دهد؛ یعنی تشخیص بیماری، تجویز داروی مناسب و نظارت بر پیشرفت شما در طول زمان.
نیاز به دارو
اگر درمان به تنهایی علائم شما را تسکین ندهد، استفاده از دارو میتواند به گزینهای تبدیل شود. متأسفانه، داروهای روانپزشکی مانند داروهای ضدافسردگی، تثبیتکنندههای خلق و داروهای ضدروانپریشی وجود دارند که میتوانند به تنظیم عدم تعادلهای شیمیایی در مغز کمک کنند. روانپزشک نشانههای اختلال را ارزیابی کرده و داروهایی را که مناسب فرد هستند تجویز میکند و سپس آنها را برای حفظ نتایج مؤثرتر، تنظیم مینماید.
موارد اضطراری
مداخله در بحران
در شرایط بحران حاد روانی، از جمله افکار شدید خودکشی، دورههای روانپریشی یا رفتارهای مانیک غیرقابل کنترل، باید در اسرع وقت به روانپزشک مراجعه شود. روانپزشکان آموزش دیدهاند که در شرایط بحرانی وارد عمل شوند و حتی میتوانند به بیمار پیشنهاد بستری شدن در بیمارستان یا سطح دیگری از درمان را برای تثبیت علائم بدهند.
علائم حاد و بستری شدن
روانپزشک به فرد توصیه میکند که در صورت داشتن علائم حادی که به شدت عملکرد را تحت تأثیر قرار میدهند، مانند توهمات، پارانویای جدی، یا دورههای حاد مانیک، بستری شوند. بیمارستان مکانی امن است که فرد در آن میتواند تحت نظارت دقیق قرار بگیرید تا درمان متناسبی برای تثبیت سریعتر سلامتش انجام شود.
همکاری روانپزشکان با روانشناسان
روانپزشکان و روانشناسان برای ارائه مراقبت کامل در کنار هم کار میکنند. برای نمونه، اگر به روانشناس مراجعه کنید و شرایط شما نیاز به دارو داشته باشد، روانشناس ممکن است شما را برای مدیریت دارو به روانپزشک ارجاع دهد. این رویکرد همکاری به این معناست که، همانند سلامت عاطفی شما، هم جنبههای عاطفی و هم جنبههای پزشکی سلامت روان شما مورد توجه قرار میگیرند.
آیا روانشناس میتواند شما را به روانپزشک ارجاع دهد؟
اغلب بهتر است که ابتدا با روانشناس شروع کنید، اما در مواردی نیاز به کمک روانپزشک وجود دارد. روانشناسان آموزش دیدهاند که تشخیص دهند کدام روشهای درمانی برای وضعیت سلامت روان بیمار ضروری است: دارو یا مداخله پزشکی بیشتر، و همچنین برای ارجاع به روانپزشک در صورت لزوم آمادگی دارند. در ادامه به بررسی دقیق چگونگی فرآیند ارجاع میپردازیم.
چگونه روانشناسان نیاز به مداخلهٔ روانپزشکی را ارزیابی میکنند؟
شناسایی علائم شدید
روانشناسان میآموزند که کدام اختلالات روانی با درمان قابل بهبودی هستند و کدام نیاز به خدمات اضافی نیز دارند. اگر علائم افسردگی شدید یا اختلال دیگری که ممکن است نیاز به دارو داشته باشد در شما دیده شود، روانشناس وضعیت را ارزیابی خواهد کرد. درمان شما به دقت نظارت میشود و در صورت لزوم برای افزودن مراقبت روانپزشکی به برنامه درمانی شما مطرح میشود.
هماهنگی با روانپزشک
روانشناسان، زمانی که تشخیص میدهند بیمار میتواند از دارو یا درمانهای پزشکی دیگر بهرهمند شود، اغلب با روانپزشکان برای ارائه مراقبت کامل همکاری میکنند. ممکن است روانشناس شما را مستقیماً به روانپزشک ارجاع دهد، یا مانند دیگر ارائهدهندگان خدمات بهداشتی شما، با روانپزشک هماهنگی کند تا ارزیابی انجام شود. این انتقال از درمان به مدیریت پزشکی بهطور یکپارچه صورت میگیرد، بنابراین زمانی که آماده درمان باشید، حمایت مناسب را در زمان مناسب دریافت خواهید کرد.
فرآیند ارجاع
ارجاعات رسمی
اگر روانشناس احساس کند که درمانجو به مراقبت روانپزشکی نیاز دارید، او را به صورت رسمی به یک روانپزشک ارجاع میدهد. این ارجاع شامل جنبههایی از درمانهای قبلی فرد در حوزهٔ سلامت روان است، مانند سابقه، روشهای درمانی، دلایل تجویز دارو یا ارزیابی وضعیت روانی. ارجاع رسمی تضمین میکند که روانپزشک قبل از مشاورهٔ اول، از تمام جوانب شرایط شما آگاهی داشته باشد.
کار گروهی برای مراقبت جامع
پس از انجام ارجاع، تیمی متشکل از روانشناس و روانپزشک میتواند به همکاری ادامه دهد. روانشناس همچنان به ارائه درمان و حمایت عاطفی میپردازد، در حالی که روانپزشک مراقبتهای پزشکی (مانند تجویز و تنظیم داروها) را انجام میدهد. با این رویکرد تیمی، فرد مراقبتی جامع دریافت میکند که در آن هر دو جنبه روانشناختی و پزشکی در نظر گرفته میشوند.
آنچه پس از ارجاع انتظار دارید
هنگامی روانشناس شما را به روانپزشک ارجاع دهد، در انتظار اولین ارزیابی خواهید بود که در آن روانپزشک تاریخچه روانی و علائم فعلی شما را بررسی میکند. آنها هم چنین دربارهٔ گزینههای گوناگون درمان (گاهی دارو و گاهی درمانهای غیردارویی) صحبت خواهند کرد و به شما در ایجاد یک برنامهٔ مراقبتی کمک میکنند. روانپزشک ممکن است همچنان به عنوان پزشک شما عمل کند، در حالی که روانشناس به درمان مداوم از طریق جلسات درمانی ادامه میدهد.
تفاوتهای هزینه و دسترسی
انتخاب بین روانشناس یا روانپزشک میتواند به معنای هزینههای بسیار زیاد یا کم برای مراقبتهای سلامت روان و همچنین میزان دسترسی آسان یا دشوار به آن باشد. اگر نگران مقرونبهصرفه بودن درمان یا پوشش بیمه هستید، درک این تفاوتها میتواند به شما کمک کند تا تصمیمات آگاهانهتری درباره درمان خود بگیرید.
هزینهها و دسترسی به روانشناس
هزینههای متوسط
هزینهٔ مراجعه به روانشناس بسته به موقعیت جغرافیایی، صلاحیت و نوع درمان ارائه شده متفاوت است. اکنون که این نوشته منتشر میشود، میانگین هزینهٔ جلسات درمانی با یک روانشناس 500 هزار تومان است و به تخصص درمانگر و محل زندگی شما بستگی دارد. اگر درمانگر شما تخفیفهای مبتنی بر درآمد ارائه نمیدهد یا نمیتوانید هزینهٔ کامل را پرداخت کنید، یافتن درمانگری با هزینههای انعطافپذیرتر بر اساس درآمد میتواند درمان را مقرونبهصرفهتر کند.
پوشش بیمه
معمولاً هزینه جلسات درمانی با یک روانشناس دارای مجوز، تحت پوشش بیشتر بیمهها قرار میگیرد، اگرچه سطح پوشش در میان برنامههای مختلف متفاوت است. برخی از برنامهها تعداد محدودی از جلسات را در سال پرداخت میکنند، در حالی که برخی دیگر به ازای هر ویزیت هزینهای به عنوان همپرداخت دریافت میکنند. بهتر است از ارائهدهندهٔ بیمه خود بپرسید که آیا نیاز به ارجاع از یک پزشک عمومی دارید و چه مواردی تحت پوشش قرار میگیرند.
هزینهها و دسترسی به روانپزشک
هزینهٔ دارو
مراجعه به هر دو روانپزشک و روانشناس معمولاً هزینهٔ بیشتری نسبت به مراجعه به یکی از آنها دارد، زیرا روانپزشکان پزشکان متخصص هستند. مشاورهٔ اولیه با روانپزشک میتواند حدود 500 هزار تومان هزینه داشته باشد. در این جلسات معمولاً زمان کمتری (حدود 15 دقیقه) نسبت به جلسات درمانی (45 دقیقه) صرف میشود، زیرا هدف آنها ارزیابی علائم شما و تنظیم داروها است.
بیمه و ویزیت روانپزشک
ویزیتهای روانپزشکی معمولاً تحت پوشش بیشتر برنامههای بیمه سلامت قرار میگیرند، اما سطح پوشش متفاوت خواهد بود. بدون ارجاع از پزشک عمومی یا روانشناس، ممکن است برخی از روانپزشکان از شما بخواهند که هزینهها را قبل از ویزیت بپردازید. هزینهٔ دوم شامل هزینه داروها است که ممکن است تحت پوشش بیمه قرار گیرد یا نگیرد.
گزینههای جایگزین و مقرونبهصرفه
اگر هزینهها دغدغه شما هستند، راههای دیگری برای دریافت مراقبتهای سلامت روان با هزینه کمتر وجود دارد. پلتفرمهای آنلاین درمانی مانند آقای روانشناس، هزینهٔ جلسات درمانی را با نرخهای بسیار کمتری نسبت به ویزیتهای حضوری کاهش میدهند. برخی از این پلتفرمها حتی مدیریت دارو را نیز ارائه میدهند. مراقبتهای خصوصی ممکن است برای افرادی که توان مالی کافی ندارند، دور از دسترس باشد، اما مراکز بهداشت روان جامعه و سازمانهای غیرانتفاعی ممکن است خدمات رایگان یا هزینههای انعطافپذیر بر اساس درآمد ارائه دهند.
روانشناس یا روانپزشک: کدام گزینه برای شما مناسب است؟
انتخاب بین روانشناس یا روانپزشک به مسائل شما و نیاز به مراقبت فوری بستگی دارد، یا اینکه ابتدا باید با روانشناس یا روانپزشک مشورت کنید. هر دو متخصص به مراقبتهای سلامت روان کمک میکنند، اما از طریق روشهای متفاوت خدماتی ارائه میدهند.
ارزیابی نیازهای شما
اگر دچار مشکلات عاطفی یا رفتاری مانند اضطراب، استرس، یا مشکلات رابطهای هستید، اولین گام میتواند مراجعه به روانشناس باشد. بدون نیاز به دارو، درمان میتواند به شما در توسعه راهبردهای مقابلهای، دریافت حمایت عاطفی و یادگیری خوداندیشی کمک کند. برای بسیاری از افراد، روانشناسان نیز دسترسی بیشتری دارند و هزینه کمتری دارند. اما اگر علائم شدیدتری مانند توهم، نوسانات خلقی، یا افکار آسیب به خود دارید، بهتر است به روانپزشک مراجعه کنید. روانپزشکان میتوانند شرایط پیچیده روانی را تشخیص داده و داروهایی برای کمک به تثبیت خلق و بهبود کیفیت زندگی شما تجویز کنند.
مشاوره با یک متخصص برای راهنمایی
اگر هنوز تصمیم نگرفتهاید که به کدام متخصص مراجعه کنید، بهتر است ابتدا با روانشناس یا حتی پزشک عمومی خود مشورت کنید و بگویید که ممکن است احساس افسردگی داشته باشید. آنها میتوانند علائم شما را ارزیابی کرده و براساس وضعیت خاص شما توصیههای لازم را ارائه دهند. در صورت نیاز، میتوانند شما را به روانپزشک ارجاع دهند؛ شروع با روانشناس معمولاً مقرونبهصرفهتر است و رویکردی کمتر پزشکی دارد. با شناخت این تفاوتها، بهتر میتوانید تصمیمی آگاهانه برای حمایت از سفر سلامت روان خود بگیرید.
نتیجهگیری: برداشتن نخستین گام به سوی سلامت روان
به پرسش آغاز نوشته برگشتیم. بهتر است بگویم این بستگی به شما دارد که کدام را برگزینید. اگر روانشناس یا روانپزشکی که پیش او میروید در کار خود حرفهای باشد و از اخلاق پیروی کند در صورت نیاز از طرف مقابل کمک میگیرد و شما را پیش او میفرستد. اما من به شما پیشنهاد میکنم که نخست پیش روانشناس بروید. چون ممکن است به دارودرمانی نیاز نداشته باشید و اگر روانشناس تشخیص دهد شما به درمان دارویی نیز نیازمندید باید شما را پیش روانپزشک بفرستد. بیشتر اختلالات روانشناختی به رویکرد رواندرمانی و دارودرمانی در کنار یکدیگر نیازمند هستند پس همکاری روانشناس و روانپزشک با یکدیگر اهمیت بسیار دارد. از سوی دیگر دارو درمانی برای کنترل و بهبود اختلال روانی کاربرد دارد پس دارو درمانی بدون رواندرمانی نتیجه نخواهد داد.
من همیشه یک داستان کوتاه برای کسانی که این پرسش را از من میپرسند بازگو میکنم. فرض کنید کسی پیش روانپزشک برود و بگوید من گرسنهام روانپزشک او را کنار رودخانه میبرد برایش ماهی میگیرد و به او میگوید این ماهی را بخور تا سیر شوی. ولی روانشناس او را کنار رودخانه میبرد و به او ماهیگیری و پختن را یاد میدهد تا هر گاه احساس گرسنگی کرد بتواند خود را سیر کند. این داستان یک چیز را روشن میکند برای درمان دارویی نیاز به روانپزشک احساس میشود چون او تخصص پزشکی دارد. ولی اگر ریشهی مشکل زیستی نباشد درمانجو نیازمند این است که نسبت به مشکلات خود شناخت پیدا کند و راهکارهای مناسب برای حل مشکلاتش را بیاموزد تا سلامت روانش حفظ شود. کار روانشناس این است که به درمانجو کمک کند تا به این هدف دست یابد.
در سراسر جهان مراکزی برای درمانهای اختلالات روانشناختی وجود دارد که به صورت تیمی کار میکنند. در این مراکز روانپزشک، روانشناس، مددکار و پرستار روان در کنار یکدیگر به کار درمانی میپردازند و کار یکدیگر را کامل میکنند. این شیوهی درمانی میتواند از درمانهای انفرادی که به دست روانشناس و روانپزشک انجام میشود بسیار سودمندتر باشد چون بررسی همهجانبه انجام میشود.
اگر شما نیز یک روانشناس یا روانپزشک هستید از شما درخواست میکنم با سوگیری و تعصب، احساس برتری نکنید. همانگونه که گفته شد کار روانپزشک و روانشناس متفاوت است و اگر چنین باوری ندارید شما نیز از دانشآموختگان نادان هستید!
پرسش و پاسخ – FAQ
روانشناسان و روانپزشکان متخصصان سلامت روان هستند که نقشهای متفاوتی دارند. روانشناسان مشاوره برای مسائل عاطفی و رفتاری و رواندرمانی اختلالات روانی تمرکز دارند. در همین حال، روانپزشکان پزشکان متخصصی هستند که میتوانند داروهایی برای درمان اختلالات روانی تجویز کنند و همچنین برای موارد شدیدتر که نیاز به مداخله پزشکی دارند آماده هستند.
اگر استرس، اضطراب، افسردگی یا مشکلات عاطفی دارید که ممکن است با درمان بهتر شوند، باید به یک روانشناس مراجعه کنید. کسانی که به دنبال روشهای غیر دارویی مانند رفتار درمانی شناختی (CBT) یا درمان گفتاری هستند، میتوانند به روانشناسان مراجعه کنند تا گزینههای بهبود سلامت روان خود را بیابند.
اگر احساس پریشانی و ناراحتی شما به حدی شدید است که افکار خودکشی، توهمات یا تغییرات خلقی شدید دارید، باید به یک روانپزشک مراجعه کنید. این شرایط میتواند تحت کنترل قرار گیرد اگر روانپزشکان قادر به تجویز دارو باشند، و ممکن است با روانشناس نیز در این زمینه مشاوره کنند.
بله، روانشناسان میتوانند شما را به روانپزشک ارجاع دهند وقتی فکر میکنند شرایط شما ممکن است به دارو یا ارزیابیهای پزشکی بیشتری نیاز داشته باشد. زمانی که تنها درمان کافی نباشد، این کار با همکاری میان روانشناسان و روانپزشکان انجام میشود.
به طور کلی، افراد به عنوان یک قاعده به روانشناس مراجعه میکنند، که هزینه کمتری دارد. هزینه جلسات درمانی روانشناسان پایینتر است. پزشکان روانپزشک که دارو تجویز میکنند گرانتر هستند، به خصوص برای مشاوره اولیه و مدیریت داروها. اما اینکه تحت پوشش بیمه باشد یا نه، نیاز به بررسی دارد.
نه، آنها نمیتوانند دارو تجویز کنند. داروهای مرتبط با شرایط روانی فقط توسط روانپزشکان (و دیگر پزشکان مانند پزشکان خانواده) تجویز میشوند. اما این به این معنی نیست که روانشناسان قادر به ارائه درمان نیستند یا نمیتوانند با روانپزشکان همکاری کنند تا مراقبت جامعتری ارائه دهند.
اگر مطمئن نیستید که درمان یا دارو برای شما مناسب است، با یک روانشناس یا پزشک خانواده خود صحبت کنید. این به شما کمک میکند بهترین نظر را درباره وضعیت خود بگیرید و شما را به بهترین مسیر برای کنترل علائمتان هدایت میکند. اغلب، شروع با روانشناس برای درمان پیشنهاد میشود و در صورت نیاز به روانپزشک ارجاع داده میشوید.
افراد میتوانند همزمان هم به روانشناس و هم به روانپزشک مراجعه کنند. روانپزشک مسئول داروی شماست، در حالی که روانشناس میتواند به شما درمان مستمر ارائه دهد. با این مدل مراقبتی همکاریمحور، میتوانید اطمینان داشته باشید که مراقبت کامل و مناسب نیازهای خود را دریافت میکنید.
مدت زمان درمان میتواند بسته به نیازهای فرد متفاوت باشد. درمان کوتاهمدت که چند ماه طول میکشد ممکن است برای برخی مفید باشد، در حالی که دیگران ممکن است نیاز به حمایت بلندمدت طی چند سال داشته باشند. روانشناس شما با شما کار میکند تا یک برنامه درمانی متناسب با اهداف و سطح پیشرفت مورد نظر شما تنظیم کند.
بله، خدمات روانشناسی و روانپزشکی آنلاین و از راه دور برای بسیاری از افراد مؤثر بوده است. این گزینهها به دلیل راحتی، دسترسی و امکان دسترسی به افرادی که به دلیل موقعیت مکانی، محدودیت زمانی یا هزینه معمولاً از درمان بهره نمیبرند، موثر واقع شدهاند.
متاسفانه روانپزشکان به خود اجازه روان درمانی می دهند. نمونه آن یکی از خانم های روانپزشک پلی کلینیک مهر است که یکی از دوستان مرا ۴ سال ناشیانه روان درمانی کرد و بجای معالجه ، ایشان را بدتر روانپریش کرد !
با سلام.ضمن تشکر از روشن کردن موضوع برای من و همه عزیزانی که اگاهی در مورد امور پزشکی یا درمان جسم و جان نداریم،طبق مطالعه و تحقیق،بر این باورم که حتما ما باید هر چند سال یکبار اول نزد روانشناس برویم تا روان ما را چکاو کند و اگر ایشان تشخیص بدهند به روانپزشک ارجاع داده تا با مشاوره ی او و تجویز دارو توسط روانپزشک والبته با توکل بخدا درمان شویم.ان شاالله.
کاملا درسته موافقم م من دوست دارم روانشناسی بخونم ولی استعداد م توی پزشکی بهتره کاش شرایط مالی اجازه میداد عاشق مشاور شدن هستم
پزشکی علم است اما روان شناسی فقط نظریات ضدونقیض.
با حرف درمان صورت نمی گیرد.
اینکه بدون آگاهی جملهای خندهدار نوشتید جای شگفتی داره!
روانشناسی چیست؟ روانشناسی دانشی است که به بررسی رفتار و فرآیندهای روانی میپردازد.
این جمله چند بخش برجسته دارد. ۱- روانشناسی دانش است. ۲- روانشناسی به بررسی رفتار میپردازد. ۳- روانشناسی به بررسی فرآیندهای روانی میپردازد.
همانگونه که از چیستی روانشناسی آموختیم روانشناسی دانش است. پس همانند دیگر شاخههای دانش، از پایههای دانشیک (اصول علمی) پیروی میکند. این دانش به بررسی رفتار که دیدنی (عینی) است و فرآیندهای روانی که انگارهای (ذهنی) است میپردازد. رفتار همهی واکنشهایی است که از جانداران سر میزند. رفتار آشکار است و در برابر آن فرآیندهای روانی، پنهان و انگارهای (ذهنی) است.
درود بر جناب سوشیانت زوارزاده عزیز و خوش سخن
پاسخی از سر دانایی و لطافت ارائه فرمودید
به عقیده من، اگر بافت زیستی مغز فرد در سلامت باشد ولی مجموعه ی پندار، گفتار و کردار او سلامت نباشد با اصلاح ورودی ها ذهنی آن شخص و کمک به خوشناسی او، میتوانیم تغییرات شگرفی در زندگی او ایجاد کنیم – بر همین اساس، با احترام به روانپزشک دانا، روانشاس دانا را اولین قدم برای درمان اینچنینی مراجعین محترم میدانم و مطمئناً اگر روانشناس دانا و حرفه ای باشد سلامت پندار، گفتار و کردار نیز برای فرد حاصل میشود.
تشکر و قدردانی از مطلب زیبای و مفید شما
پایند باشید
عبدالرضا آقایی
سه شنبه – ۷ اَمُرداد ۱۳۹۹
الان دومین دوره افسردگی رو دارم طی میکنم دفعه اول افسردگیم خودکشی کردم ولی متاسفانه زنده موندم الان دوره دومه بعد از یک ماه که خوب شده بودم فکر خودکشی ولم نمیکنه اینبار مطمئن هستم میمیرم لطفا کمک کنید
برای انجام رواندرمانی با ما تماس بگیرید
سلام امیدوارم که تا الان بهتر شده باشی من روانپزشک یا روان شناس نیستم و اگر این نظر به نظر کسی غلط است لطفا اصلاحش کندولی یهچیزی بهت میگم شاید بدردت بخوره دلیل این تمایلت هرچی که هست یه ذره با خودت فکر کن و ببین با خودکشی چیزی درست میشه یا نه هرچقدرم که شرایط زنگیت سخت یا بهم ریخته باشه مطمئن باش زندگی کردن بهتر از نکردنه .نهایتش اینه که یه مدت سختی میکشی و با کمی تلاش کمی شروع به پیشرفت میکنی و به مرور وضع ذهنی و وضع زندگیت رو بهتر میکنی ولی با خود کشی چیزی درست نمیشه و بالعکس بد ترین کار ممکن هست.یه چیز دیگه هم اینکه سعی کن از افراد دیگر مثل روانشناس و روان پزشک یا حتی دوست یا اشنا کمک بگیری و مهم تر از همه اینکه خودت بخوای که شرایطو عوض کنی مطمئن باش خدا هم کمکت میکنه که خوب بشی و من از صمیم قلب امیدوارم که بتونی مشکلت رو حل کنی.
کاملا درسته موافقم م من دوست دارم روانشناسی بخونم ولی استعداد م توی پزشکی بهتره کاش شرایط مالی اجازه میداد عاشق مشاور شدن هستم سوشیانت میشه کمکم کنی بتونم به آرزوم برسم یعنی میشه مشاور بشم من کتاب هاشو خودم بخونم می تونم کنکور بدم؟
اگر منابع رو بخونی و آمادگی داشته باشی میتونی کنکور شرکت کنی
این فقط یه بیماریه با درمان دیگه همچین فکر هایی نخواهی کرد به خمین سادگی به خار یه ببماری زندگیتو نباز
به نظر من
فقط روانپزشک میتونه کمک فوری به تو بکنه
اما روانشناسی هم واقعا خوبه
سلام مدتی هست دچارافسردگی شدیدشودم جوری که ازخودم بدم میادفکرمیکنم بدردنمیخورم کسی دوستم نداره پدرم رو۴ماه پیش ازدست دادم سرکاردست ودلم به کارنمیره نمیدونم چی کنم هی دارم بدترم میشم
سوشیانت من افسرده ومضطرب هستم مشاور بهم نورو فیدبک پیشنهاد کرد نظرت چیه البته دو جلسه رفتم بد نبود ولی وقتی حالم بد میشه دوباره بازگشت دارم مشاور میگه باید حداقل ده جلسه بیایی که نتیجه بگیری
نوروفیدبک اثر خاصی برای درمان افسردگی و اضطراب نداره
من یہ دانش آموز پایہ نھمی ھستم کہ امروز انتخاب رشتہ کردم برای روانشناسی و یکی از دوستانم گفتن کہ من روانپزشکی میرم میخواستم ببینم کہ کدوم بھتر با مطکب عالی شما کامل متوجہ شدم کہ انتخاب خودم بھترین و قطعا رو زندگی خودم بھترین تاثیر میزار ممنونم از مطلب عالیتون
خواهش میکنم
سلام خدمت آقای دکتر
ببخشید من سال بعد میرم کنکور عاشق روانشناسیم
به نظر شما روانشناسی برم یا روانپزشکی کدوم هزینه زیادی برای تحصیل میخواد
درود تفاوتی نداره دنباله علاقتون برین
من درگیر پرخاشگری زیادی هستم و هر حرف کوچیکی باعث عصبانیت من میشه تا جائی که اگر خیلی عصبانی بشم خودم رو میزنم یا به جایی مشت میزنم این زدن هم در حد یه ضربه محکم به پیشونی و اکثر چیز ها حال منو بهم میزنه و برام غیر قابل تحمل آیا نیاز به مشاوره دارم ؟
بله